Czasem cieszą mnie małe rzeczy

Część z Was już dobrze wie, że zawsze i o każdej porze roku uszczęśliwia mnie spacer po lesie. Nawet zimowy krajobraz jest wstanie mnie zachwycić. Jeśli nie ten ogólny...

... to z pewnością detale.

Czasem z takiej zimowej wyprawy przynoszę sobie bukiet. Nie wierzycie? To zobaczcie.

"Kwiaty" na ten bukiet znalazłam połamane na ścieżce.  Czasem się aż dziwię jak niewiele potrzeba mi do szczęścia - aranżacja z połamanych gałęzi. :) To prawda, bywają dni, że potrzebuję znacznie więcej, np. prawdziwego, kwitnącego i pachnącego kwiatka. Nawet nie wiecie co ja potrafię wyczyniać z jedną małą cebulką. Układam ją tak i siak, wkładam do naczyń zupełnie nieprzystosowanych do tego, ustawiam na półki, stoliki, stołki. Sprawia mi to frajdę, gdy wreszcie uda mi się ustawić tak kwiatka, że efekt mi się podoba.

A czasem potrzebuję czegoś znacznie większego, np. zupełnie nieoczekiwanego prezentu. Gdy prezent trafia w mój gust, a na dodatek będzie idealnie pasował do salonu, w którym właśnie zamierzam zrobić remont i nową aranżację, jestem zachwycona!

Ale wciąż nie wiecie co dostałam, otóż dostałam lampę. Na razie stoi u córki w sypialni.

Zdziwiłam się, że pochodzi z Lidla. Niby wiedziałam, że można kupić tam meble, ale często człowiek myśli stereotypami, bo jak na zakupy do Lidla to po spożywkę, no i po przybory plastyczne (lubię ich pędzle).

Wracając do tematu, już nie mogę doczekać się mojego nowego salonu. Nie będzie to takie łatwe i szybkie, bo muszę teraz przekonać męża do zakupu wygodnego fotela na drewnianych nóżkach... Oj dużo pracy przede mną :)

Pozdrawiam, 

Edyta